مجری وب

مرجع آموزش مجری گری و مطالب مناسب برای اجرای برنامه.

مجری وب

مرجع آموزش مجری گری و مطالب مناسب برای اجرای برنامه.

مجری وب

به نام حضرت دوست
سلامی به زیبایی فصل بهاران و به گرمای فصل تابستان و به دلکش بوذن آوای خوش پرندگان تقدیم حضور شما میهمانان و بازدیدکنندگان ارجمند.
با توجه به نیاز جامعه امروز به مجری و مجریگری و با در نظر داشتن پیشرفت روز افزون این هنر در سطح جامعه ، و نیز با توجه به کمبود مرجعی جامع برای مراجعه اهل این هنر ، بر آن شدیم تا مرجعی جامع برای مجریان و آنانی که دوست دارند این هنر را بیاموزند ایجاد نماییم.
امید است در سایه عنایات حضرت حق در این راه پیروز باشیم.
گروه مجری وب

بایگانی

۸ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «فن بیان» ثبت شده است

شاید برای شما هم پیش آمده که در محل کار یا دانشگاه یا هنگام تدریس و ...، قرار باشد مطلبی را ارائه دهید. از شیوه ی ارائه، پاورپوینت و خود محتوا که بگذریم، می رسیم به نبایدهای ماجرا، یعنی به طور ساده یعنی حرف هایی که اگر موقع ارائه به زبان نیایند، وجهه شما بهتر حفظ می شود

-1هرگز نگویید: امروز خیلی خسته ام!
خیلی از مواقع جملاتی نظیر "همین دیروز به من خبر دادند"، "تازه از سفر برگشتم و خیلی خسته ام" یا جملات مشابه را در کنفرانس ها یا جلسات ارائه شنیده اید. نکته این جا است که برای مخاطبین اصلا مهم نیست که شما خسته اید یا نه، آنها آمده اند بهترین شما را ببینند. اگر واقعا آمادگی ندارید خیلی راحت جلسه را لغو کنید، یا قرصی، قهوه ای، چیزی میل کرده و سپس به جلسه ی ارائه بروید.
 
2-هرگز نگویید: بعدا به این موضوع بر می گردیم!
اگر مخاطبین شما مشتاقانه خواهان تعامل با شما هستند، و از شما سوالی می پرسند، یا خواهان توضیح در مورد مطلب خاصی هستند، از این موقعیت استثنایی استفاده کنید. هرگز نگویید "در اسلاید بعدی به سوال شما جواب می دهم"، بلکه همان لحظه از موقعیت استفاده کنید، به اسلاید بعدی بروید و مخاطبین خود را هشیار نگه دارید، و آن ها را به تعامل بیشتر تشویق کنید.
 
3-هرگز نگویید: صدای مرا می شنوید؟ یک دو سه... یک دو سه!
خیلی از مردم این گونه صحبت شان را شروع می کنند. تق تق روی میکروفون می زنند تا چک کنند صدا درست است یا خیر. اساسا این چک کردن صدا وظیفه ی شما نیست. شما کار خودتان را بکنید. اگر صدا مناسب نبود، آرامش خود را حفظ کرده، با خودتان تا سه بشمارید، دوباره شروع کنید. در اغلب موارد مشکل در همین مرحله حل می شود. اگر مشکل همچنان وجود داشت، به آرامی به کنار صحنه بروید و از مسئول صدا پیگیری کنید. برگردید، به مخاطبین تان لبخند بزنید و با اعتماد به نفس تمام منتظر حل مشکل بمانید.
 
4-هرگز نگویید: من شما را نمی بینم، نور خیلی شدید است!
بله، خیلی مواقع از شدت نور سالن شما مخاطبین خود را درست نمی بینید. اما این مسئله ربطی به مخاطبین تان ندارد، و اساسا برای شان مهم نیست که شما می بینیدشان یا نه. پس به همان تاریکی خیره شوید، لبخند بزنید و کارتان را انجام دهید، و یا اگر دوست داشتید قدم زنان به سمت مخاطب حرکت کنید تا بهتر او را ببینید. اگر شدت نور خیلی آزاردهنده است، دستان خود را از جلوی چشمان تان بردارید و محترمانه از مسئولین سالن بخواهید به موضوع رسیدگی کنند.
 
5-هرگز نگویید: از آنجا اسلایدها خوانا هست؟!
طبق یک قانون نانوشته، بهتر است فونتی که استفاده می کنید، دو برابر سن مخاطبین تان باشد! به طور مثال اگر اکثر آن ها 30 سال دارند، فونت 60 ایده آل است.
 
6-هرگز نگویید: بگذارید این قسمت را بلند برای تان بخوانم!
قرار دادن متن زیاد بر روی یک اسلاید، به طوری که مخاطبین تان برای خواندن آن وقت زیادی صرف کنند، به خودی خود کار بسیار اشتباهی است. حال تصور کنید که شما برای آنها بلند از روی اسلاید بخوانید! این حتی از اولی هم بدتر است. سعی کنید متن هر یک اسلاید هایتان از چند کلمه تجاوز نکند، و بقیه مطالب را حفظ کنید، زیرا در غیر اینصورت مخاطبین تان شروع به خواندن از روی اسلاید می کنند و به شما گوش نمی دهند.
 
7-هرگز نگویید: تلفن ها/تبلت ها/ لپ تاپ ها را خاموش کنید!
دیگر زمان آن گذشته است که به مخاطبی بگویید دستگاه های خود را خاموش کند. شاید تا چند سال پیش هم اشکال نداشت، ولی الان در دوران دیگری زندگی می کنیم.
 
شاید آنها بخواهند بر روی تبلت های شان یادداشت برداری کنند، آنچه در سالن می گذرد را توئیت کنند، صدای تان را ضبط کنند، یا فیسبوک شان را چک کرده، کمی هم بازی کنند! تنها از آنها بخواهید که دستگاه های شان را روی حالت بی صدا قرار داده و شما هم با تمرکز بالا به بهترین شکل ممکن کار خود را انجام دهید.
 
-8هرگز نگویید: لازم نیست چیزی یادداشت کنید یا از اسلایدها عکس یگیرید، کل اسلاید ها را در سایت می گذارم!
خیلی خوب است که شما کل مطالب ارائه داده شده تان را بر روی سایت قرار می دهید یا ایمیل می کنید، اما بهتر است اجازه دهید هر کس هر کاری دوست دارد انجام دهد! یادداشت برداری به بسیاری از افراد در به خاطر سپردن مطالب کمک می کند. در ضمن، قرار بر این است که اسلاید های شما حداقل کلمات و جمله ها را شامل شود. پس اصولا ممکن است به درد مخاطب نخورد.
 
9-هرگز نگویید: جواب سوال تان ساده است، الآن خواهم گفت
کار خیلی خوبی می کنید که به سوالات مخاطب در همان لحظه پاسخ می دهید. اما یک نکته مهم نمی بایست فراموش شود، سوال مطرح شده شاید برای شما و فرد سوال کننده واضح باشد، اما برای بقیه حاضرین در جلسه چطور؟ پس بهتر است سوال را تکرار کرده و اندکی پیش زمینه ارائه دهید، و سپس پاسخ سوال را ارائه کنید. در ضمن این کار به شما وقت اضافی برای فکر کردن به پاسخ را خواهد داد.
 
10-هرگز نگویید: سعی می کنم صحبتم کوتاه باشد
بسیاری از افراد این عبارت را می گویند، و جالب اینکه تقریبا هیچ کدام به آن عمل نمی کنند. لازم به ذکر است که برای مخاطب اصلا مهم نیست شما صحبتتان را طول می دهید یا خیر (مگر این که از پیش بدانند چیز بی خودی در انتظار آنها است!) آنچه برای شان مهم است، استفاده ای است که می توانند از صحبت های تان داشته باشند.
 
نکته ی اضافی: هرگز نگویید: واقعا؟ وقتم تموم شد؟ هنوز 25 تا اسلاید باقی مونده!
قبل از جلسه ی ارائه، حتما چندین بار تمرین کنید تا بتوانید مطالب خود را در زمان تعیین شده به پایان برسانید. حتی بهتر است وقت تان را طوری تنظیم کنید که ۵دقیقه اضافه بیاورید و به سوالات مخاطبین تان بپردازیدهمواره سعی کنید پیش از ارائه به طور کامل خود را آماده کنید. خودتان باشید، و مهمتر از آن این که حرفه ای باشید

متن‌های بلند را چگونه حفظ می‌کنید؟

در هر شغلی که مشغول به کار باشید، چه یک بازیگر باشید و چه یک دانشجو، به هر حال در زندگی شما حتما «موقعیتی پیش می‌آید که مجبور شوید یک متن بلند را در مدت زمان کوتاه حفظ کنید. ظاهرا» غیر ممکن به نظر می‌رسد اما در چنین موقعیتی بهتر است به جای اینکه نا‌امید و مضطرب شوید سعی کنید از راه درست این کار را انجام دهید تا موفق شوید.

قبل از اینکه حفظ کردن متن مورد نظر را آغاز کنید دو یا ۳ بار آن را از اول تا آخر بخوانید. انجام این کار زیاد طول نمی‌کشد و به شما کمک می‌کند که با الگو و جریان متنی که قرار است حفظ کنید کاملا «آشنا شوید.
 متن بلند خود را به چند قسمت تقسیم کنید. یکباره حفظ کردن یک متن بلند تقریبا» غیرممکن است. بنابراین متن رابه بخشهای کوچک تقسیم کنید و این قسمت‌ها را یک به یک حفظ کنید.
 این قسمتهای کوچک را شماره گذاری کنید تا بتوانید به ترتیب آن‌ها را به یاد بیاورید زیرا با این روش مغز شما راحت‌تر اطلاعات ذخیره شده را بازیابی می‌کند. در هنگام حفظ کردن هم بهتر است این قسمت‌ها را به ترتیب حفظ کنید تا هنگام بخاطر آوردن کمتر دچار مشکل شوید.
 برای اینکه متن را راحت‌تر حفظ کنید با صدای بلند آن را بخوانید. از آنجایی که قرار است یک متن بلند را در مدت کوتاه به خاطر بسپارید بهتر است هم از طریق گوش و هم از طریق چشم اطلاعات را وارد مغزتان کنید.
 برای حفظ کردن هر قسمت از متن زمان کافی اختصاص دهید و بعد از اینکه یک قسمت را کاملا «حفظ کردید سراغ قسمت بعدی بروید.
 همینطور که پیش می‌روید و قسمت به قسمت متن را حفظ می‌کنید، قسمتهای قبلی را هم حتما» مرور کنید. تکرار کردن قسمتهای حفظ شده با صدای بلند هم بسیار مفید است و کار را برای شما آسان‌تر می‌کند.

نقل از http://fann-e-bayan.blogfa.comبا اندکی تغییر

گاهی گمان می‌رود همین اندازه که گوینده و مجری بتوانند مخاطب را تسخیر کنند، کافی است که بگوییم آنها ارتباط‌گران خوبی هستند. اشتباه اینجاست که ارتباط، به درستی تعریف نمی‌شود. ارتباط رسانه‌ای مفهومی دو جانبه دارد که با واسطه رسانه شکل می‌گیرد. ارتباط، ابزار هموار کردن درک متقابل میان گوینده و مردم است و این مهم نیازمند ظریف‌ترین و شفاف‌ترین شیوه‌های کلامی و غیر کلامی است.

گوینده و مجری ناآشنا به جاذبه‌های کلامی و رفتارهای غیرکلامی در برقرار کردن ارتباط موثر و پایدار ناتوان خواهند بود. شاید بتوان گفت مفهوم ارتباط به معنای تسخیر مخاطب علاقه‌مند، ایجاد رغبت در بیننده یا شنونده برای دنبال کردن برنامه و اثرگذاری بر نگرش و رفتار اوست.

برای دستیابی به این مهارت‌ها لازم است با دانش ارتباطات آشنا شد،نظریه‌های ارتباطی را آموخت و مخاطب را به خوبی شناخت تا در حین ارتباط به درک و شعور او توهین نشود.

اگر مجری یا گوینده، علم ارتباطات را نشناسد بی‌شک در جلوی دوربین، فردی مزاحم خواهد بود! قدرت جذب سریع مخاطب و شاد نگه داشتن روحیه او در عین جدی بودن از یک مجری یا گوینده؛ ارتباط گر خوبی خواهد ساخت.

گوینده و مجری هوشمند مراقب است که در تله لودگی رفتار و جلف بازی‌ها و مهمل‌گویی‌ها نیفتد و اعتماد مردم را به خود جلب کند و برای رسانه نیز اعتبار کسب نماید که این خود راز موفقیت رسانه‌های معتبر جهان است. برای تقویت گفتار و تامین پشتوانه سخن، لازم است گوینده و مجری با برنامه‌ریزی منظم، ساعتی از شبانه روز را به مطالعه کاربردی اختصاص دهد و مطالب گزیده را ثبت نماید تا مجبور به تقلید از دیگران نشود و سخن خویش را عاریتی نکند!

مطالعه به گوینده تسلط گفتار می‌بخشد. گویندگانی که متنی را در پشت میکروفن یا جلوی دوربین می‌خوانند در همان لحظات اول اثبات می‌کنند که پشتوانه مطالعه کاربردی دارند یا خیر؟

غلط‌خوانی، لرزش صدا، ترس از خواندن واژه‌های پیچیده و عبارت‌های نفیس، نادیده گرفتن کلمات اصلی و شتاب در ادای متن ضعف گوینده را در محروم بودن از پشتوانه مطالعاتی لو می‌دهد.

بر اثر مطالعه، مهارت مفهوم پردازی و نوگویی تقویت می‌شود و دایره واژگان گوینده گسترش می‌یابد؛ باید دانست که گوینده ثروتمند کسی است که برخوردار از گنجینه واژگان باشد بنابراین اگر گفتار گوینده و مجری را سکوی اول یا اصل نخست تلقی کنیم، زمانی کسی می‌تواند به خود اجازه حرف زدن در رادیو و تلویزیون را بدهد که بخشی از متون گوناگون زبان فارسی را خوانده و مرارت مطالعه را بر خود هموار کرده باشد.

اصل دیگر یا اصل دوم در گویندگی و اجرا، مهارت برقراری ارتباط با مخاطب است؛ واقعا یک ارتباط گر خوب کیست؟ ارتباط چیست؟ ارتباط موثر چگونه ارتباطی است؟ چگونه به یک ارتباط پایدار با بیننده و شنونده برسیم؟ برای این که گوینده بر رفتار و نگرش مردم اثر بگذارد باید از چه شیوه ارتباطی استفاده کند؟

برای دستیابی به قدرت گفتار باید مطالعه کرد؛ منظور از مطالعه، مطالعه کاربردی است نه ذوقی و سلیقه‌ای. مطالعه ذوقی روشی شخصی برای تامین ذوق و سلیقه فردی است و افراد بسیاری اینگونه مطالعه می‌کنند اما جالب است بدانید که در گفتار، ارتباط روزانه یا سخنرانی توانا نیستند! مطالعه کاربردی به سیری از مطالعات اطلاق می‌شود که برای بیان رسانه‌ای استفاده می‌گردند. چنین مطالعاتی پشتوانه کلامی گوینده و مجری به حساب می‌آیند و سکویی مطمئن برای پرش و ماندگاری در ذهن مخاطب هستند.

مجریان و سخنوران حرفه ای ، چه نگویند؟


1- ازجملات منفی استفاده نکنید .

جملات را مثبت کنید. از به کار بردن کلمات و الفاظی مثل خون – مرگ – قتل – غارت – غم – اندوه که موج منفی ساطع می کند خود داری نمایید.


2- از سخنان عوام پسندانه استفاده نکنید

در همایشهای علمی ،ادبی ،فرهنگی وهنری از بیان مسائل روزمره اقتصادی مثل قیمت گوشت ومرغ جدا بپرهیزید چون شما نه کارشناس مسائل اقتصادی هستید واین بیان برداشت های متفاوتی در تصور مخاطبان به وجود می آورد و وجه تشابهی با همایش ندارد.


3- صفت کلمات فارسی را به صورت مونث به کار نبرید.

درزبان فارسی مذکر ومونث نداریم واین مخصوص زبان های عربی، آلمانی، انگلیسی و....است .

ما درفارسی" مرحومه مغفوره" نداریم – "فقیده سعیده" نداریم – "وزارت عالیه" نداریم

– "بانوی مکرمه "اشتباه است .


4- از به کاربردن الفاظ و ترکیبات سخنرانی منبری اجتناب کنید.

نگویید" فی الواقع"

بگویید " درواقع" یا " درحقیقت"

نگویید" با النسبه"

بگویید "به نسبت"

نگویید "علی ای حال"

بگویید " به هر صورت "– " به هرجهت"

نگویید" لذا"

بگویید "بنابراین"

نگویید" وقس علیهذا "

بگویید "به همین ترتیب"


5- از به کاربردن کلمات انگلیسی والفاظ بیگانه که جایگزین آن موجود است واسم خاص نیست برحذرباشید.

نگویید "پانل تخصصی"

بگویید " نشست تخصصی"

نگویید" تایم ما رو به پایان است و باز نگویید" زمان رو به پایان است"

بگویید "دراین لحظه های پایانی / دقیقه های آخر ...

این روزها استفاده شکسته بسته زبان های بیگانه یک ضد ارزش تلقی می گردد. ولی، به شیوایی صحبت کردن با زبان مادری شایسته ی تجلیل است .


6 از لغات وترکیبات غلط مصطلح استفاده نکنید.

از کلمات فارسی با قواعد فارسی استفاده نمایید. بعضی از لغات وترکیبات غلط مصطلح است . شما به عنوان یک مجری حرفه ای ، دامنه ی لغات خود را برای یک بارتنظیم نمایید تا کسی به شما تذکرادبیاتی ندهد.

مثلا گفتن جمله ی :" به رسم ادب ونزاکت تشویق بفرمایید."

نزاکت در ادب فارسی وجود ندارد برای اینکه از ترکیب عربی استفاده شده است درحالی که ریشه ی عربی ندارد. عدالت وصداقت از عدل وصدق می آید.

ولی یکی به ما بگوید ریشه ی نزاکت چیست ؟


7- کلمات را با علامت غیر فارسی " جمع نبندید ، علامت جمع فارسی " آن " و" ها " است .

مخاطبین – مسئولین – اساتید اشتباه است بگویید" مخاطبان – مسئولا ن – استادان "

جمع الجمع اشتباه است.

احوال جمع حال است و احوالات اشتباه است.

امور جمع امر است و امورات اشتباه است.

شرایط جمع شرط است و شرایط ها اشتباه است.(شروط جمع مکسر است و اشکال ندارد

اوقات جمع وقت است و اوقاتها اشتباه است.

(وقت بخیر که زیاد هم مصطلح شده است کاملاً در ادبیات فارسی اشتباه است)


8- ازبه کاربردن کلمه ی حضار وگرام و یا ترکیب آنها به شدت برحذرباشید .

حضار جمع مکسرعربی است وباید بگویید حاضران و کلمه ی گرام کاملا اشتباه است وگرامی درست است .

ترکیبات صحیح بسازید:

نگویید "ماه فروزان " این ترکیب اشتباه است بگویید" ماه تابان ".

برای تقدیراز دیگران منصب وشغل آنها را با ترکیبات زیبا همراه نمایید .

مثلاً برای تقدیراز یک منجم در همایش نجوم از اصطلاحات نجومی مثل این استفاده نمایید.

ستاره درخشان و ماه تابان آسمان علم نجوم ایران جناب .........................


9- دایم نگویید " وقت ما تنگ است "

در مواقعی که اززمان عقب هستید مرتب درهر حضور نگویید " وقت ما تنگ است " این خود زمان براست وشما نفعی ازگفتن این کلام نخواهید برد جز اتلاف وقت . شما مجازید تنها جملات خود را مجمل و مختصرنمایید.


10- ازتکرارمکررات و توضیح واضحات بپرهیزید .

مرتب نگویید " درخدمت شما هستیم " .اصطلاحی که این روزها زیاد از مجریان غیر حرفه ای شنیده می شود.

اگر چیزی را نباید می گفتید و گفتید ، دیگر توضیح زیادی ندهید و کار را از آن که هست بد تر نکنید.

همین طور اشکالات و کوتاهی دیگران را به بهانه پوزش خواستن ، برجسته نکنید. به طور مثال برای دیر شروع شدن برنامه ، یک پوزش رسمی توسط مجری کافی است و لازم نیست تا انتهای همایش آن را تکرار کرد.


11- از سخنان القایی منفی بپرهیزید:

مرتب نگویید یا تلقین نکنید که " می دانم شما خسته شده اید".

نگویید " می دانم بعضی از شما بلیط دارید".

نگویید " اشتباهات ما را ببخشید".


12- دو بار سلام نگویید.

در شروع مراسم رسمی جواب سلام نطلبید. اگر جواب سلام شما را ندادند که معمولاً چنین است، از آن عبورکنید.

این اشتباه محرز شماست اگرعدم جواب سلام جمع را با کنایه یا عباراتی خودمانی پررنگ نمایید ولو اینکه بعضی ها در دفعه  دوم جواب سلام شما را بدهند.

بیش از یک بار به هیچ مقامی خیرمقدم عرض نکنید (بعضی از افراد کنفرانس ها را با ضیافت شام خصوصی اشتباه می گیرند. )

حتی سخنرانان بعد از شما هم مجاز نیستند بجز ذکر سلام ، عرض خیر مقدم بگویند (دبیر همایش مستثنی است).

این مهم در مراسم رسمی به عهده مجری است.


13- هرگزنگویید شما تقصیری ندارید و یا مشکلات تیم اجرایی را برجسته نکنید .

شما دعوت شده اید تا عیب ونقص همایش را بگیرید نه این که مشکلات بوجود آمده را برجسته کنید وتکرارکنید.

مثلا اگر اسمی اشتباه چاپ شده است نگویید به من لیست اشتباه داده شده است . فقط مودبانه عذر خواهی نمایید و اسم درست را تکرار کنید. 

نقل از http://fann-e-bayan.blogfa.com با اندکی تغییر

این مطلب مختص مجریانی است که در برنامه ای به اجرای برنامه خواهند پرداخت که مسولین مهم اداری و سازمانی و شخصیت های حقوقی مهم کشور و ... در آن جلسه حضور دارند . (البته دانستن این مطالب برای هر مجری ضروری است.)


برای مثال در جلسه ای که رئیس جمهور میهمان شماست به این نکات توجه کنید:

1-  برای خوش آمد گویی و خیر مقدم به رییس جمهور گزیده گویی کنید و از به کار بردن القاب طویل و کبیر خود داری نمایید.نام " رییس جمهور" خود به اندازه تمام کلمات بزرگ است .

2- در حضور رییس جمهور از فعل جمع برای خیر مقدم استفاده نمایید نه فعل مفرد.بگویید "خیر مقدم عرض می نماییم"

نگویید " خیر مقدم عرض می نمایم"

 3-  در حضور رییس جمهور نباید به اشخاص  دیگر خوش آمد گفت و تنها به این جمله کفایت می کند " رییس جمهور...... وهیات همرا"
مثلا شما در حضور رییس جمهور و وزرای مختلف برنامه دارید شما مجازید بگویید " خیر مقدم عرض می نماییم محضر رییس جمهور محترم جناب آقای .......و هیات همراه"

4- از بردن نام خود در محضر رییس جمهور به عنوان معرفی خود اجتناب ورزید.

5- به رییس جمهور دستور ندهید یا صحبتی نکنید که این گونه تعبیر گردد.اخیرا یکی از همکاران در یک جشنواره دستور دادند که همه به احترام قشر زحمتکش صنعتگران ، قیام کنند و همه قیام کردند.این مثال نشان دهنده ی عملکرد یک مجری غیر حرفه ای و نشان از عدم آگاهی ایشان به آیین تشریفات کنفرانس ها می باشد.

6- برای دعوت از رییس جمهور برای ایراد سخنرانی از فعل امری استفاده نکنید بلکه از فعل سوم شخص استفاده نمایید.

7-  بگویید:
" از حضور رییس جمهور محترم .......................استدعا می شود در صورت صلاحدید به جایگاه تشریف فرما شوند و با سخنان خود همگان را مستفیذ  نمایند."

نگویید "استدعا می شود به جایگاه تشریف فرما  شوید  و با سخنان خود همگان را مستفید نمایید "

8- از دادن اطلاعات راهبردی و اخبار اثر گذار جهت جهت دهی به سخنان رییس جمهور حذر نمایید.این مهم مخصوص خبرنگاران ، مجریان میز گرد های سیاسی و مصاحبه های عمومی است و در نظر داشته باشید رییس جمهور مهمان افتخاری این مراسم است.

9-  باج گیری نکنید!!!! از درخواست عمومی یا خصوصی در پشت تریبون  امتناع نمایید.اینکه یک مجری از رییس جمهور بخواهد برای همه حاضران زیارت عتبات عالیات را هدیه بگیرد نه تنها هنر مجری نیست بلکه  نشان دهنده ی عدم آگاهی مجری به قوانین جاری کشور و نشان ازبی ادبی به شان و منزلت رییس جمهور تلقی می گردد.

10-   برای بدرقه از رییس جمهور تا پشت تریبون ، در فاصله یک متری تریبون قرار بگیرید و خدمت ایشان رسمی و با لبخند سلام نمایید. هرگز به رییس جمهور دست ندهید.به یاد داشته باشید ایشان رییس جمهور ایران هستند نه دوست صمیمی شما!!!

11-   هرگز به عنوان مجری در مراسم رسمی درخواست شخصی از رییس جمهور نکنید و مکتوبی را بدست ایشان ندهید.اگر فکر می کنید تنها راه ممکن  برای حل مسایل کوچک شما ،مکاتبه  با رییس جمهور است نامه خود را به دست  همراهیان ایشان و به دور از دید دیگران بسپارید.

12- در مراسم با حضور رییس جمهور شما ، تنها از ریاست تشریفات رییس جمهور دستور می گیرید نه از هیچ کس و مقام دیگر.مطمین شوید خطوط قرمز و خطوط تاکید را از رییس تشریفات ریاست جمهوری بدرستی درک نموده اید.

 رییس جمهور نماینده ملت و شما نماینده مجریان حرفه ای هستید.

مراقب شان و منزلت رییس جمهور و حیثیت مجریان حرفه ای باشید.


بر گرفته از سایت ایران مجری با اندکی تغییر

1-  ادب و ارادت حکم می کند که مجری خودش را معرفی کند هر چند که او چهره باشد.عدم معرفی مجری این چنین تعبیر می شود که همه می بایست او را بشناسند و این تکبّر نامیده می شود.

2- شما به عنوان نماینده میزبان هستید و معرفی شما ، باید معرفی میزبان تلقی گردد و در نظر داشته باشید شخص دیگری نیست تا شما را معرفی نماید.

3-  ارتباط شما با جمع ، برقرار شده و احساس صمیمیت بیشتری برقرار می گردد.این مهم رسمیت مجلس را به همراه دارد و کار شما را زیبا می کند.


4-  نام بردن از خود اعتماد به نفس بالای شما را می رساند و لازم است بدانید مجریان حرفه ای این چنین عمل می نمایند.



بر گرفته از وب سایت ایران مجری ، با اندکی تغییر
همه ی ما در بعضی مراحل زندگی مجبور به سخنرانی کردن می شویم. مصاحبه ای برای کار جدیدتان است؟ سخنرانی برای ناظر یا هیئت مدیره ی شرکت محل کارتان است؟سخنرانی برای کارمندانتان است و شما تازه مدیر شده اید؟و.... بله، همه ی این ها سخنرانی های بسیار مهمی هستند و می توانند آینده ی شما را رقم بزنند. پس نگذارید که این فرصت ها از دست بروند بدون اینکه شانس موفقیتتان را بالا ببرید.
در اینجا به نکاتی اشاره می کنیم که هنگام سخنرانی کردن برای شنوندگانی حرفه ای و متخصص باید به خاطر داشته باشید:


1- شنوندگان را هم درگیر کنید

شنوندگان هم دوست دارند که وارد ماجرا شوند، نه اینکه فقط گوش کنند و حوصله شان سر برود. شما باید به آنها برای نشستن و گوش دادن به حرفهایتان دلیل بدهید. 30 تا 90 دقیقه زمان دارید تا بتوانید توجه آنها را جلب کنید. می توانید همان تکنیک قدیمی شروع کردن سخنرانی با یک جوک را به کار گیرید. اما...شاید زیاد هم ایده ی جالبی نباشد.
اشتباه نکنید...مطمئناً دادن یک جنبه ی شوخی به سخنرانیتان قابل قبول است. اما اگر این جنبه را به صورت کلی وارد سخنرانی کنید با اینکه سخنرانی را با یک جوک شروع کنید بسیار متفاوت است. پس بهتر است که آن را با یک سوال آغاز کنید. این تکنیک بسیار جواب می دهد. چون شنوندگان را هم وارد بحث می کند. تکنیک دیگری که گه گاه توسط بعضی سخنرانان به کار گرفته می شود بردن نام بعضی از اشخاص بین حضار است.

2- سرزنده و با روح باشید

بهترین سخنرانان کسانی هستند که چه در حرکاتشان و چه در سخن گفتنشان با روح و سرزنده هستند. خوب نیست که خود را پشت سکو پنهان کنید یا فقط در گوشه ای بایستید. دفعه ی بعد این کار را امتحان کنید: وقتی برای یک گروه 20 نفره یا بیشتر سخنرانی می کنید، حین صحبت کردن بین شنوندگانتان راه بروید. هر از چند گاهی ایستاده و دستتان را روی شانه ی یکی از شنوندگان قرار دهید. با این کار باعث خواهید شد که توجه آنها به شما بیشتر جلب شده و به حرفهایتان دقیق تر گوش کنند.

3- صدایی تاثیرگذار داشته باشید

 روی چیزی که می خواهید تحویل دهید، زمان بگذارید. کسی توقع ندارد که مثل یک گوینده ی تلویزیون بیایید و بروید. باید بتوانید صدایی خوشایند و سرگرم کننده تحویل دهید. هنگام سخنرانی به این چهار نکته توجه داشته باشید: تن صدایتان را هر از گاهی تغییر دهید، درجه ی صدا را بالا و پایین ببرید، سرعت صحبت کردنتان را تغییر دهید، و گاه گاهی برای تاثیر گذاری بیشتر سکوت کنید.

4- از کارهایی که باعث پرت کردن حواس شنوندگان می شود دوری کنید.

هیچ چیز به اندازه ی این کار نمی تواند یک سخنرانی را خراب کند. چند وقت پیش مدیری را دیدم که سخنرانی اش را فقط به خاطر اینکه با پول خردهای توی جیبش بازی می کرد از دست داد. بعد از سخنرانی کسی درمورد محتویات سخنرانی او حرفی نمی زد، همه فقط می گفتند که چقدر از صدای جرینگ جرینگ پول خردها اعصابشان خرد شده است. کنار گذاشتن این عادت ها کار سختی نیست. گه گاه هنگام تمرینات سخنرانیتان فیلمبرداری کنید و بعد آنرا مرور کرده و پی به عادت های آزاردهنده تان ببرید تا بتوانید آن ها را کنار بگذارید.

5- لباس مناسب بپوشید

روزی با یکی از مدیر عاملان صحبت می کردم که می گفت اولین چیزی که در برخورد با یک فرد به آن توجه می کند لباس هایش است. باید بتوانید طوری لباس بپوشید که حداقل یک پله از حضار بالاتر باشید. البته این بالاتر بودن صرفا برتری قیمت و اینها نیست ، منظور رسمیت ، تمیزی و ... نیز می باشد.  متوجه باشید که کفش های ارزان، شلوار جین و بلوزهای رنگی مناسب انجام یک سخنرانی نیست. به لباس پوشیدنتان خیلی دقت کنید.

6- حرف های تازه بزنید

از تکرار کردن داستان ها و خاطرات همیشگی پرهیز کنید. حرف های تازه بزنید. سعی کنید در سخنرانیتان جایی هم برای وقایع روز باز کنید. حتماً آن روز یا آن هفته اتفاق جدیدی افتاده است که در موردش صحبت کنید. حرف ها و مطالب تکراری شنوندگان را خسته و بی حوصله خواهد کرد. حرف های جدید برعکس آنها را راغب به گوش کردن و توجه بیشتر می کند.

7- تمرین داشته باشید
 چندین مرتبه تمرین کردن سخنرانیتان می تواند باعث موفقیتتان شود. چون معمولاً رقبایتان این کار را نخواهند کرد. معمولاً افراد فقط چند دقیقه قبل از سخنرانیشان نگاهی به نوشته هایشان می اندازند، اما سخنرانان موفق همیشه برای تمرین آن هم وقت می گذارند. یک سخنران واقعی از قبل برنامه ریزی می کند که چطور سخنرانی خود را شروع کند و چطور به پایان برساند. می دانند که چه موقع بین حضار راه بروند و دست روی شانه ی چه کسی بگذارند. می دانند که چه زمانی سکوت کرده و چه زمانی تن صدایشان را تغییر دهند. می دانند که به کجا نگاه کنند. با تمرین کردن مطمئناً سخنرانی بهتری ارائه خواهید داد.

موفق باشید

با اجرای این نکات مطمئناً موفق خواهید شد که توجه حضار و شنوندگان را کاملاً به خود معطوف کرده و سخنرانی عالی تحویل آنها دهید.


شناخت از مردم، هوشمندی، قدرت تجسم، قریحه طنز، درک و پردازش مسائل فرهنگی اجتماعی، توانایی کار گروهی و شفقت و همدردی با مردم، صدای خوب و داشتن یک چهره مناسب‌‌ مؤلفه‌های قطعی یک مجری را شکل می‌دهند.

   اما چند درصد مجریان حال حاضر تلویزیون این ویژگی ها را دارند؟! تنها هشت درصد. این ها صحبت های "فرزاد جمشیدی" مدرس و مجری برنامه های معارفی در صدا وسیماست. وی در این باره می گوید: «در سراسر دنیا تقسیم بندی هایی برای مجریان قائل هستند اما متاسفانه ما به آن تقسیم بندی توجه نمی کنیم. یک مجری خوب باید دارای پوشش مناسب، رسمی و همه گیر، چهره مناسب، اطلاعات عمومی، مسلط به قلمرو واژگانی، هنرشناس، الگو برای مردم و ترس مقدس باشد. زمانی که این ها در کشور ما رعایت نمی شود، بسیار اتفاق می افتد که یک مجری در برنامه های مختلف دست به کار اجرا می زند و در قالب های متعددی ظاهر می شود، حال آنکه یک مجری باید ژانربندی شود و هر کس بنا به تخصصی که دارد در یک برنامه خاص به کار گرفته شود.» وی می افزاید:«در بین 168 مجری که در صدا وسیما مشغول فعالیت هستند، تقریبا می توان گفت برای هیچ کدام از آنها برنامه خاصی از لحاظ آموزش علمی و تخصصی تدارک دیده نشده است. مجریان یا تصادفی وارد این عرصه می شوند یا برطبق ارتباط های فامیلی برای اجرای یک برنامه انتخاب می شوند وهیچ برنامه ای برای آموزش این افراد از لحاظ علمی در سازمان صدا وسیما تاکنون تدارک دیده نشده است.» این مدرس اجرا در تلویزیون زاویه ارتباطی مجریان با مردم را ضعیف می داند و می گوید:«مجری باید رویکردهای ارتباطی، هنجاری و زیبایی شناسی داشته باشد، این موضوع از سال 1959 در تمام دنیا مورد توجه قرار گرفته است اما متاسفانه هیچ کدام از مجریان ما با این مقوله ها موافق نیستند. بیشتر مجریان ما با مطالعه قهر مطلق کرده اند و قلمرو واژگانی آنها نیز ار پنجاه کلمه تجاوز نمی کند. با این حساب در صدا وسیما ما مقوله ای به نام مجری نداریم.» «امیر حسین مدرس» مجری است که حدود 11 سال پیش با برنامه "نیم رخ" به منصه ظهور رسید و از آن زمان تاکنون در برنامه های مختلفی به اجرای برنامه پرداخته و به تازگی نیز به رشته اصلی خود یعنی بازیگری رو آورده است. وی درباره مقوله اجرا در تلویزیون می گوید:«متاسفانه فضای تلویزیون طوری شده که بیشتر مجریان در قالب های تکراری وتقلیدی برنامه اجرا می کنند. بسیاری از برنامه سازان هم نوآوری را با ادا درآوردن اشتباه می گیرند. به طور طبیعی زمانی که ساختار برنامه ضعیف باشد و با این تفکر ساخته شود، استعدادهایی هم که در زمینه اجرا وجود دارد، می خشکد. در حال حاضر بسیاری از مجریان یا با شیوه تکراری برنامه اجرا می کنند و یا حوزه کار خود را عوض می کنند. «ژاله صادقی» هم یکی از مجریانی است که کار خود را از 15 پیش در تلویزیون آغاز کرده است اما در چند سال اخیر با اجرای برنامه های متنوع و متفاوتی در بین مجریان زن جایگاه خاصی برای خود ایجاد کرده است. وی می گوید:«من زمانی که کارم را شروع کردم عجله ای برای یک شبه ره صد ساله رفتن نداشتم و آرام آرام در کار اجرا پیش رفتم اما در حال حاضر بسیای از مجریان می خواهند یک شبه معروف شوند و به جای مطالعه در حوزه های مختلف، ادا درآوردن را پیشه خود ساخته اند. همه از هم تقلید می کنند و هیچ کس در کار خود احساس مسئولیت نمی کند. البته بسیاری از مجریانی که دست به این کارها می زنند، در کار خود دوامی ندارند و خیلی زود از صحنه اجرا کنار می روند.»
این مجری تلویزیون در ادامه اظهار کرد:«اجرای برنامه طوری شده که هر کس بر این اساس پیش می رود که هر چه پیش آید، خوش آید. کار اجرا صاحب ندارد. بیشتر مجریان در زمینه اطلاعات عمومی و تخصصی کوله باری ندارند و هر کسی ساز خود می زند.»  

 دسته بندی مجریان تلویزیونی

در تلویزیون ایران مجریان به سه دسته مجری بازیگر، مجریان رادیویی که به تلویزیون کوچ کرده اند و تازه کارها تقسیم بندی می شوند که گروه اول 6 درصد، گروه دوم 8 درصد و شمششن تلویزیون کسانی هستند که از رادیو آمده اند. در تمام دنیا حاکمیت‌ها رسانه‌ها را به عنوان ابزاری برای گسترش فرهنگ و یکسان‌‌سازی مردم به کار می‌برند. در عین حال کشور ما فرهنگ شفاهی قدرتمندی دارد و با این حساب مجری در تلویزیون ما تنها یک فرد نیست، بلکه شخصیتی در یک بافت فردی شغلی اجتماعی است که مستقیما با تک‌تک افراد اجتماع ارتباط دارد؛ نه فقط احوالپرسی و خداحافظی. مدرس در این باره معتقد است:«لازم است که مجریان تلویزیون دسته بندی شده و هر کس در حوزه تخصصی خود کار کند. اما متاسفانه الان یک مجری که به درد برنامه صبحگاهی نمی خورد، مشغول اجرای برنامه در هنگام صبح است و برعکس یک نفر که حال وهوای برنامه صبحگاهی دارد، در یک برنامه شبانگاهی در حال اجرای برنامه است. هیچ ساماندهی در این زمینه وجود ندارد. البته داریم برنامه هایی هم که بسیار حساب شده عمل می شود و بیننده با یک اجرای تخصصی و حساب شده از سوی مجریان آن برنامه مواجه است اما این گونه برنامه ها انگشت شمار است.» «فرزاد جمشیدی» هم می گوید:«در کشوری مانند کانادا 48 دانشکده هنر ارتباطات فعالیت می کند که از این تعداد 31 دانشکده در زمینه اجرای برنامه های رادیویی وتلویزیونی مشغول تدریس به هنرجویان هستند. هر کسی در زمینه خاصی آموزش می بیند و این طور نیست هر کسی که دوست داشته باشد یک برنامه را اجرا کند، در تلویزیون از او استفاده کنند اما در یاران این اتفاق نمی افتد و هر مجری بنا به سلیقه تهیه کننده اقدام به اجرای برنامه که خارج از تخصص اوست می کند.» وی می افزاید:«البته این مشکل به مدیران و مسئولان صداوسیما برنمی گردد و بیشتر متوجه تهیه کنندگان است زیرا قد وقواره برنامه سازان ما آنقدر کوتاه شده که نمی توانند تشخیص دهند کدام مجری برای فلان برنامه مناسب است. به همین دلیل بسیار اتفاق می افتد که یک کارگردان مجری برنامه می شود، یا یک کارشناس تبدیل به بهترین مجری.»

ظاهر نامناسب مجریان، آفتی دیگر

 یک مجری خوب باید از ظاهری آراسته، صدای وچهره خوب و مناسب برخوردار باشد و نوع پوشش او طوری باشد که بتوان به عنوان الگو از او کمک گرفت. اما چند درصد مجریان تلویزیونی این ویژگی ها را دارند. «امیرحسین مدرس» این موضوع را آفتی در صدا وسیما می داند و اظهار می کند:«اجرای برنامه در تلویزیون و رادیو کاملا متفاوت است. بسیاری از مجریان موفق رادیو که به تلویزیون آمده اند، در سیما موفق نبوده اند و برعکس این قضیه هم شاید اتفاق افتاده است. شاید افرادی که در رادیو بوده اند، ظاهر مناسبی برای کار در تلویزیون را نداشته باشند و بیننده هم نتواند با آنها ارتباط برقرار کند. اما متاسفانه نه برنامه سازان و نه مدیران به این جزییات توجه نمی کنند و با این سهل انگاری شان رسانه را به بازی می گیرند.» «جمشیدی» نیز در این باره اعتقاد دارد:«ما باید به بسیاری از مجریان قبل از اجرای برنامه التماس کنیم به موهای خود شانه بزنند. این ها همان هایی هستند که تازه کارند و با پارتی پا به این عرصه گذاشته اند و چون از لحاظ تخصصی و علمی هم گزینش نشده اند، با ظاهرهای نه چندان دلچسب بر صفحه تلویزیون ظاهر می شوند. نتیجه کار همان می شود که می بینیم.» تا زمانی که به مقوله اجرای برنامه به صورت تخصصی نگاه نشود، به نظر می رسد باید به این نکته اکتفا کرد، فعلا با این مجریان کنار بیایید تا ببینیم صد سال بعد چه اتفاقی می افتد.