نکاتی پیرامون اجرای مجری درجشنواره ها واهدای جوایز

1- مراسم اهدای جوایز را با بیان خود از نو شروع نمایید.
به طور مثال بگویید " با استعانت ازباری تعالی آغاز می کنیم مراسم  اهدای  .............
بدین منظور دعوت می شود از سروران ارجمند آقایان ................و خانم ها......................( به ترتیب منصب و لیست اسامی از قبل هماهنگ شده )

2-  اسامی اهدا کنندگان را با منصب نام ببرید.(مثال: "افتخار دعوت دارم از جناب آقای دکتر فاطمی معاون محترم وزیر و رییس مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن، به جایگاه تشریف فرما شوند با تقدیر بایسته از شما"

3-  بعد ازاستقرار اهدا کنندگان ، شروع کنید به نام بردن ازجایزه گیرنده شماره ی 1 الی آخر. مدیریت زمان و  شور هیجانی را کنترل نمایید تا رسمیت مراسم حفظ گردد.
در ایجاد شور هیجانی مواظب باشید شما ، تنها کسی  نباشید که دچار شور هیجانی شده اید!!!!.

4- نام همه ی افراد را به مانند هم صدا بزنید یا همه جناب آقای/ سرکارخانم  یاهمه را بدون  القاب. مثلا دکتر/مهندس ............................
در جشنواره های شلوغ ، توصیه می شود تنها نام افرادی که اعلام حضور نموده اند و حاضر هستند را بخوانید و یا اسامی غایبین را در انتهای لیست قرار دهید.(با موافقت دبیر اجرایی)
در هر صورت شما باید از غایبین هم با نام نیک یاد نمایید.

5-  اسم افراد را قبل از منصب آنها ببرید جناب آقای دکتر احمدی مدیرعامل محترم شرکت...............................

6-  اگر از لفظ محترم استفاده می نمایید به منصب او نسبت دهید و نه شرکت او .
بگویید "جناب آقای باقری مدیرعامل محترم شرکت پارس آذرخش
نگویید" جناب آقای باقری مدیرعامل  شرکت محترم پارس آذرخش

7- از کلمات تکراری برای بدرقه  وتشویق همه استفاده ننمایید همیشه نگویید" با تشویق گرم شما" جملات خود را گسترش دهید بگویید:
-       با تقدیر شایسته ازطرف شما
-       با تشویق بایسته
       - با ترنم دستان شما
-       با همراهی دستان گرم شما
-       با حق شناسی شما عزیزان
-       تشویق بفرمایید به رسم ارادت
-       برای  یک مجری حرفه ای صد جمله، حداقل جملاتی است که دردامنه ی لغات او باید باشد. برای این که یک مجری حرفه ای باشید از دیگران تقلید نکنید ترکیبات را خودتان بسازید.

 8- برای دعوت از جایزه گیرندگان از ادبیات واحد وتکراری استفاده ننمایید مر تب نگویید:" دعوت می کنم از .................."  یا  "جناب آقای  ........................"
.بگویید:
-     " افتخاردعوت دارم از......................"
-       " با جهانی مشحون از مفاخره ومباهات دعوت می نمایم از......................."
-       " به رسم ادب و ارادت دعوت می نمایم از ........................... "
-       " به رسم اکرام واحترام دعوت می شود  از......................"
صد نمونه  از این جمله ها را باید یک مجری حرفه ای در ذهنش آماده داشته باشد . از همین امروز شروع کنید به جمع آوری مطالب جدید.

10 -  مجری باید به تیزبینی تشخیص دهد که جایزه ومدال برای شخص وهنر و دانش اوست یا برای کسب درجات کمی وکیفی برای محصولات او.(بحث تبلیغات)
در روزهای ملی صنعتی وهنری ازشرکتها تقدیرمی شود مانند روز کیفیت و روز صادرات و روز استاندارد .بنابراین شما باید بگویید:
 "مدیرعامل محترم شرکت ایران خودرو جناب آقای جواد "

وشما  به طور مثال در سپاسداشت نخبگان و فرهیختگان باید بگویید:
"جناب آقای دکتر رحیم خاکی قاری برجسته و نخبه ی برگزیده چهارمین همایش نخبگان"
 
10-  مراسم را با شکوه به پایان ببرید در حالی که از سعه صدر مخاطبان تشکر می کنید، از مقامات روی صحنه تشکر می کنید و قبل از انکه  مخاطبان از جایشان بلند شوند با ادبیاتی فاخر و اثر گذار همه را غافل گیر کنید وسپس با ادبیاتی پر انرژی و پر شور همه را بدرقه نمایید.چنانچه موفق به این مهم نشدید ، شما وظیفه دارید با بهترین نمود به کار خود ادامه دهید چرا که دوربین ها به روی شما زوم شده است و برای فیلم مستند همایش ، لازم است تا اخرین جمله ، با صلابت و پر انرژی  ادامه دهید.
 

یک توصیه جدی: یک اشتباه شما را جاودانه خواهد کرد.
به نظر بسیاری از مجریان از جمله استاد گرانقدر سرکار خانم علومی یزدی در بعضی از مشاغل جای اشتباه وجود ندارد.  مجریگری صحنه از جمله آن مشاغل است.
مجری در مراسم رسمی به هیچ عنوان نباید تریبون را ترک نماید.شاید باور آن برای شما سخت باشد ولی یکی از همکاران ، بعد از آنکه دبیر همایش را برای ایراد سخنرانی دعوت می نماید و برای بار سوم او را صدا می زند و اطمینان حاصل می کند که دبیر در سالن همایش نبوده است ، تریبون را ترک نموده و در سالن نمایشگاه  به دنبال ایشان می رود. شما تصور کنید در سالن همایش صدا و سیما چه ولوله ای شده است!!!!.
نکات مجریگری را بارها به دقت بخوانید و ممارست نمایید.شما تا حرفه ای ها به فاصله چند نکته بیشتر فاصله ندارید.

برگرفته از وب سایت ایران مجری با اندکی تغییر

هفت راه علاقمند کردن مخاطبان

همه ی ما در بعضی مراحل زندگی مجبور به سخنرانی کردن می شویم. مصاحبه ای برای کار جدیدتان است؟ سخنرانی برای ناظر یا هیئت مدیره ی شرکت محل کارتان است؟سخنرانی برای کارمندانتان است و شما تازه مدیر شده اید؟و.... بله، همه ی این ها سخنرانی های بسیار مهمی هستند و می توانند آینده ی شما را رقم بزنند. پس نگذارید که این فرصت ها از دست بروند بدون اینکه شانس موفقیتتان را بالا ببرید.

در اینجا به نکاتی اشاره می کنیم که هنگام سخنرانی کردن برای شنوندگانی حرفه ای و متخصص باید به خاطر داشته باشید:

---

1- شنوندگان را هم درگیر کنید

شنوندگان هم دوست دارند که وارد ماجرا شوند، نه اینکه فقط گوش کنند و حوصله شان سر برود. شما باید به آنها برای نشستن و گوش دادن به حرفهایتان دلیل بدهید. 30 تا 90 دقیقه زمان دارید تا بتوانید توجه آنها را جلب کنید. می توانید همان تکنیک قدیمی شروع کردن سخنرانی با یک جوک را به کار گیرید. اما...شاید زیاد هم ایده ی جالبی نباشد.
اشتباه نکنید...مطمئناً دادن یک جنبه ی شوخی به سخنرانیتان قابل قبول است. اما اگر این جنبه را به صورت کلی وارد سخنرانی کنید با اینکه سخنرانی را با یک جوک شروع کنید بسیار متفاوت است. پس بهتر است که آن را با یک سوال آغاز کنید. این تکنیک بسیار جواب می دهد. چون شنوندگان را هم وارد بحث می کند. تکنیک دیگری که گه گاه توسط بعضی سخنرانان به کار گرفته می شود بردن نام بعضی از اشخاص بین حضار است.

---

2- سرزنده و با روح باشید

بهترین سخنرانان کسانی هستند که چه در حرکاتشان و چه در سخن گفتنشان با روح و سرزنده هستند. خوب نیست که خود را پشت سکو پنهان کنید یا فقط در گوشه ای بایستید. دفعه ی بعد این کار را امتحان کنید: وقتی برای یک گروه 20 نفره یا بیشتر سخنرانی می کنید، حین صحبت کردن بین شنوندگانتان راه بروید. هر از چند گاهی ایستاده و دستتان را روی شانه ی یکی از شنوندگان قرار دهید. با این کار باعث خواهید شد که توجه آنها به شما بیشتر جلب شده و به حرفهایتان دقیق تر گوش کنند.

---

3- صدایی تاثیرگذار داشته باشید

 روی چیزی که می خواهید تحویل دهید، زمان بگذارید. کسی توقع ندارد که مثل یک گوینده ی تلویزیون بیایید و بروید. باید بتوانید صدایی خوشایند و سرگرم کننده تحویل دهید. هنگام سخنرانی به این چهار نکته توجه داشته باشید: تن صدایتان را هر از گاهی تغییر دهید، درجه ی صدا را بالا و پایین ببرید، سرعت صحبت کردنتان را تغییر دهید، و گاه گاهی برای تاثیر گذاری بیشتر سکوت کنید.

---

4- از کارهایی که باعث پرت کردن حواس شنوندگان می شود دوری کنید.

هیچ چیز به اندازه ی این کار نمی تواند یک سخنرانی را خراب کند. چند وقت پیش مدیری را دیدم که سخنرانی اش را فقط به خاطر اینکه با پول خردهای توی جیبش بازی می کرد از دست داد. بعد از سخنرانی کسی درمورد محتویات سخنرانی او حرفی نمی زد، همه فقط می گفتند که چقدر از صدای جرینگ جرینگ پول خردها اعصابشان خرد شده است. کنار گذاشتن این عادت ها کار سختی نیست. گه گاه هنگام تمرینات سخنرانیتان فیلمبرداری کنید و بعد آنرا مرور کرده و پی به عادت های آزاردهنده تان ببرید تا بتوانید آن ها را کنار بگذارید.

---

5- لباس مناسب بپوشید

روزی با یکی از مدیر عاملان صحبت می کردم که می گفت اولین چیزی که در برخورد با یک فرد به آن توجه می کند لباس هایش است. باید بتوانید طوری لباس بپوشید که حداقل یک پله از حضار بالاتر باشید. البته این بالاتر بودن صرفا برتری قیمت و اینها نیست ، منظور رسمیت ، تمیزی و ... نیز می باشد.  متوجه باشید که کفش های ارزان، شلوار جین و بلوزهای رنگی مناسب انجام یک سخنرانی نیست. به لباس پوشیدنتان خیلی دقت کنید.

---

6- حرف های تازه بزنید

از تکرار کردن داستان ها و خاطرات همیشگی پرهیز کنید. حرف های تازه بزنید. سعی کنید در سخنرانیتان جایی هم برای وقایع روز باز کنید. حتماً آن روز یا آن هفته اتفاق جدیدی افتاده است که در موردش صحبت کنید. حرف ها و مطالب تکراری شنوندگان را خسته و بی حوصله خواهد کرد. حرف های جدید برعکس آنها را راغب به گوش کردن و توجه بیشتر می کند.

---

7- تمرین داشته باشید
 چندین مرتبه تمرین کردن سخنرانیتان می تواند باعث موفقیتتان شود. چون معمولاً رقبایتان این کار را نخواهند کرد. معمولاً افراد فقط چند دقیقه قبل از سخنرانیشان نگاهی به نوشته هایشان می اندازند، اما سخنرانان موفق همیشه برای تمرین آن هم وقت می گذارند. یک سخنران واقعی از قبل برنامه ریزی می کند که چطور سخنرانی خود را شروع کند و چطور به پایان برساند. می دانند که چه موقع بین حضار راه بروند و دست روی شانه ی چه کسی بگذارند. می دانند که چه زمانی سکوت کرده و چه زمانی تن صدایشان را تغییر دهند. می دانند که به کجا نگاه کنند. با تمرین کردن مطمئناً سخنرانی بهتری ارائه خواهید داد.

---

موفق باشید

با اجرای این نکات مطمئناً موفق خواهید شد که توجه حضار و شنوندگان را کاملاً به خود معطوف کرده و سخنرانی عالی تحویل آنها دهید.

سر آغاز

شناخت از مردم، هوشمندی، قدرت تجسم، قریحه طنز، درک و پردازش مسائل فرهنگی اجتماعی، توانایی کار گروهی و شفقت و همدردی با مردم، صدای خوب و داشتن یک چهره مناسب‌‌ مؤلفه‌های قطعی یک مجری را شکل می‌دهند.

   اما چند درصد مجریان حال حاضر تلویزیون این ویژگی ها را دارند؟! تنها هشت درصد. این ها صحبت های "فرزاد جمشیدی" مدرس و مجری برنامه های معارفی در صدا وسیماست. وی در این باره می گوید: «در سراسر دنیا تقسیم بندی هایی برای مجریان قائل هستند اما متاسفانه ما به آن تقسیم بندی توجه نمی کنیم. یک مجری خوب باید دارای پوشش مناسب، رسمی و همه گیر، چهره مناسب، اطلاعات عمومی، مسلط به قلمرو واژگانی، هنرشناس، الگو برای مردم و ترس مقدس باشد. زمانی که این ها در کشور ما رعایت نمی شود، بسیار اتفاق می افتد که یک مجری در برنامه های مختلف دست به کار اجرا می زند و در قالب های متعددی ظاهر می شود، حال آنکه یک مجری باید ژانربندی شود و هر کس بنا به تخصصی که دارد در یک برنامه خاص به کار گرفته شود.» وی می افزاید:«در بین 168 مجری که در صدا وسیما مشغول فعالیت هستند، تقریبا می توان گفت برای هیچ کدام از آنها برنامه خاصی از لحاظ آموزش علمی و تخصصی تدارک دیده نشده است. مجریان یا تصادفی وارد این عرصه می شوند یا برطبق ارتباط های فامیلی برای اجرای یک برنامه انتخاب می شوند وهیچ برنامه ای برای آموزش این افراد از لحاظ علمی در سازمان صدا وسیما تاکنون تدارک دیده نشده است.» این مدرس اجرا در تلویزیون زاویه ارتباطی مجریان با مردم را ضعیف می داند و می گوید:«مجری باید رویکردهای ارتباطی، هنجاری و زیبایی شناسی داشته باشد، این موضوع از سال 1959 در تمام دنیا مورد توجه قرار گرفته است اما متاسفانه هیچ کدام از مجریان ما با این مقوله ها موافق نیستند. بیشتر مجریان ما با مطالعه قهر مطلق کرده اند و قلمرو واژگانی آنها نیز ار پنجاه کلمه تجاوز نمی کند. با این حساب در صدا وسیما ما مقوله ای به نام مجری نداریم.» «امیر حسین مدرس» مجری است که حدود 11 سال پیش با برنامه "نیم رخ" به منصه ظهور رسید و از آن زمان تاکنون در برنامه های مختلفی به اجرای برنامه پرداخته و به تازگی نیز به رشته اصلی خود یعنی بازیگری رو آورده است. وی درباره مقوله اجرا در تلویزیون می گوید:«متاسفانه فضای تلویزیون طوری شده که بیشتر مجریان در قالب های تکراری وتقلیدی برنامه اجرا می کنند. بسیاری از برنامه سازان هم نوآوری را با ادا درآوردن اشتباه می گیرند. به طور طبیعی زمانی که ساختار برنامه ضعیف باشد و با این تفکر ساخته شود، استعدادهایی هم که در زمینه اجرا وجود دارد، می خشکد. در حال حاضر بسیاری از مجریان یا با شیوه تکراری برنامه اجرا می کنند و یا حوزه کار خود را عوض می کنند. «ژاله صادقی» هم یکی از مجریانی است که کار خود را از 15 پیش در تلویزیون آغاز کرده است اما در چند سال اخیر با اجرای برنامه های متنوع و متفاوتی در بین مجریان زن جایگاه خاصی برای خود ایجاد کرده است. وی می گوید:«من زمانی که کارم را شروع کردم عجله ای برای یک شبه ره صد ساله رفتن نداشتم و آرام آرام در کار اجرا پیش رفتم اما در حال حاضر بسیای از مجریان می خواهند یک شبه معروف شوند و به جای مطالعه در حوزه های مختلف، ادا درآوردن را پیشه خود ساخته اند. همه از هم تقلید می کنند و هیچ کس در کار خود احساس مسئولیت نمی کند. البته بسیاری از مجریانی که دست به این کارها می زنند، در کار خود دوامی ندارند و خیلی زود از صحنه اجرا کنار می روند.»
این مجری تلویزیون در ادامه اظهار کرد:«اجرای برنامه طوری شده که هر کس بر این اساس پیش می رود که هر چه پیش آید، خوش آید. کار اجرا صاحب ندارد. بیشتر مجریان در زمینه اطلاعات عمومی و تخصصی کوله باری ندارند و هر کسی ساز خود می زند.»  

 دسته بندی مجریان تلویزیونی

در تلویزیون ایران مجریان به سه دسته مجری بازیگر، مجریان رادیویی که به تلویزیون کوچ کرده اند و تازه کارها تقسیم بندی می شوند که گروه اول 6 درصد، گروه دوم 8 درصد و شمششن تلویزیون کسانی هستند که از رادیو آمده اند. در تمام دنیا حاکمیت‌ها رسانه‌ها را به عنوان ابزاری برای گسترش فرهنگ و یکسان‌‌سازی مردم به کار می‌برند. در عین حال کشور ما فرهنگ شفاهی قدرتمندی دارد و با این حساب مجری در تلویزیون ما تنها یک فرد نیست، بلکه شخصیتی در یک بافت فردی شغلی اجتماعی است که مستقیما با تک‌تک افراد اجتماع ارتباط دارد؛ نه فقط احوالپرسی و خداحافظی. مدرس در این باره معتقد است:«لازم است که مجریان تلویزیون دسته بندی شده و هر کس در حوزه تخصصی خود کار کند. اما متاسفانه الان یک مجری که به درد برنامه صبحگاهی نمی خورد، مشغول اجرای برنامه در هنگام صبح است و برعکس یک نفر که حال وهوای برنامه صبحگاهی دارد، در یک برنامه شبانگاهی در حال اجرای برنامه است. هیچ ساماندهی در این زمینه وجود ندارد. البته داریم برنامه هایی هم که بسیار حساب شده عمل می شود و بیننده با یک اجرای تخصصی و حساب شده از سوی مجریان آن برنامه مواجه است اما این گونه برنامه ها انگشت شمار است.» «فرزاد جمشیدی» هم می گوید:«در کشوری مانند کانادا 48 دانشکده هنر ارتباطات فعالیت می کند که از این تعداد 31 دانشکده در زمینه اجرای برنامه های رادیویی وتلویزیونی مشغول تدریس به هنرجویان هستند. هر کسی در زمینه خاصی آموزش می بیند و این طور نیست هر کسی که دوست داشته باشد یک برنامه را اجرا کند، در تلویزیون از او استفاده کنند اما در یاران این اتفاق نمی افتد و هر مجری بنا به سلیقه تهیه کننده اقدام به اجرای برنامه که خارج از تخصص اوست می کند.» وی می افزاید:«البته این مشکل به مدیران و مسئولان صداوسیما برنمی گردد و بیشتر متوجه تهیه کنندگان است زیرا قد وقواره برنامه سازان ما آنقدر کوتاه شده که نمی توانند تشخیص دهند کدام مجری برای فلان برنامه مناسب است. به همین دلیل بسیار اتفاق می افتد که یک کارگردان مجری برنامه می شود، یا یک کارشناس تبدیل به بهترین مجری.»

ظاهر نامناسب مجریان، آفتی دیگر

 یک مجری خوب باید از ظاهری آراسته، صدای وچهره خوب و مناسب برخوردار باشد و نوع پوشش او طوری باشد که بتوان به عنوان الگو از او کمک گرفت. اما چند درصد مجریان تلویزیونی این ویژگی ها را دارند. «امیرحسین مدرس» این موضوع را آفتی در صدا وسیما می داند و اظهار می کند:«اجرای برنامه در تلویزیون و رادیو کاملا متفاوت است. بسیاری از مجریان موفق رادیو که به تلویزیون آمده اند، در سیما موفق نبوده اند و برعکس این قضیه هم شاید اتفاق افتاده است. شاید افرادی که در رادیو بوده اند، ظاهر مناسبی برای کار در تلویزیون را نداشته باشند و بیننده هم نتواند با آنها ارتباط برقرار کند. اما متاسفانه نه برنامه سازان و نه مدیران به این جزییات توجه نمی کنند و با این سهل انگاری شان رسانه را به بازی می گیرند.» «جمشیدی» نیز در این باره اعتقاد دارد:«ما باید به بسیاری از مجریان قبل از اجرای برنامه التماس کنیم به موهای خود شانه بزنند. این ها همان هایی هستند که تازه کارند و با پارتی پا به این عرصه گذاشته اند و چون از لحاظ تخصصی و علمی هم گزینش نشده اند، با ظاهرهای نه چندان دلچسب بر صفحه تلویزیون ظاهر می شوند. نتیجه کار همان می شود که می بینیم.» تا زمانی که به مقوله اجرای برنامه به صورت تخصصی نگاه نشود، به نظر می رسد باید به این نکته اکتفا کرد، فعلا با این مجریان کنار بیایید تا ببینیم صد سال بعد چه اتفاقی می افتد.